Terugblik op dertig jaar Rode Kruis Bloesemtocht
Bron: Het Kontakt van 22-12-2022
De beslissing om te stoppen is niet over één nacht ijs gegaan, en voor alle betrokkenen teleurstellend volgens de bestuursleden Hans van Kranenburg, Remco Kaijen en Roland van der Heijden. Maar nu overheerst vooral de trots, op wat het evenement betekend heeft en wat voor prachtige organisatie erachter zat.
‘Het was chaos’
De allereerste Bloesemtocht werd georganiseerd vanaf Landgoed Mariënwaerdt. Wijlen baron Frans van Verschuer en Robert Krol wilden geld ophalen voor het vervangen van het verouderde Rode Kruisgebouw in Geldermalsen. Een wandeltocht door de Betuwe, langs de bloesem leek hun een perfect idee. In een totaal andere tijd groeide het evenement als bijna vanzelf uit tot wat het op haar hoogtepunt was. Een landelijke wandeltocht, gedragen door inwoners, vrijwilligers, ondernemers, organisaties en wandelaars. Verenigingen zoals wandelvereniging Prinses Marijke werden bij het evenement betrokken. “Het was chaos, met duizenden wandelaars en verkeersopstoppingen maar direct een groot succes. Allemaal zonder vergunning toen nog”, vertellen de bestuursleden. Het vaste goede doel, het Nederlandse Rode Kruis, heeft nog altijd zijn naam verbonden aan het evenement.
Hulp van het leger
Ondersteuning kwam van de Koninklijke Landmacht met de bouw van bruggen over de Linge, leggen van wegenmatten en de bewaking bij de rustpunten, zodra deze waren opgebouwd. Er bleek een magische samenwerking te zijn ontstaan tussen de organisatie, landeigenaren, veiling Koninklijke Fruitmasters, vrijwilligers, sponsoren en anderen. “We groeiden organisch, alle factoren klopten”, zegt Hans als laatste voorzitter. Hij geeft aan dat het evenement qua opzet niet vaak veranderde; daarom was het voor de organisatie weliswaar hard werken, maar ook makkelijk om alles steeds weer uit de kast te halen. “Met de ondersteuning van veel en vaak jarenlang trouwe vrijwilligers konden we alles regelen.” De tiende editie was de enige tocht die tweemaal is georganiseerd. De eerste werd enkele dagen voor de startdatum geschrapt door mond - en klauwzeer. “Wat mij betreft was 2014 een topjaar, alles viel op zijn plaats”, zegt Roland.
Eerste tegenslag
In 2017 werd de organisatie verrast met een eerste tegenslag. De Landmacht kon niet langer het evenement ondersteunen en heeft dat voor de laatste keer gedaan in 2018. Door bezuinigingen moest Defensie zich terugtrekken. Zonder de hulp van het leger liepen de kosten enorm op. Veel sponsoren bleven trouw met het leveren van materiaal en diensten maar een kentering was ingezet. Vooral omdat het bestuur en de organisatie als hoofddoelstelling heeft het zoveel mogelijk geld ophalen voor het goede doel. Precies waarom de wandeltocht ooit in het leven is geroepen en dat is vastgelegd in de statuten van de stichting.
“Opbrengst kwam goed terecht, ook lokaal’
Dat het geld op veel plekken goed terecht kwam is ook nog steeds terug te zien, ook lokaal. Vijf procent van de netto-opbrengst werd in samenspraak met de vrijwilligers verdeeld over lokale initiatieven zoals dorpshuizen, verenigingen en verzorgingshuizen. In samenspraak met het Rode Kruis werden andere, landelijke, doelen gekozen. “Er rijden onder andere twee ambulances in Nederland met het opschrift van de Rode Kruis Bloesemtocht, zolang die rondrijden bestaan we nog”, stelt Roland. “We wilden graag aan de wandelaars, sponsors en vrijwilligers kunnen uitleggen naar welke concrete aansprekende doelen het geld heenging”, zegt Remco.
Veel om op terug te kijken
De bestuursleden kunnen eindeloos anekdotes oplepelen. Over de weersomstandigheden, nachtelijke omleidingen en vastgereden auto’s. Hans was postbode in Deil en Enspijk en baalde van de drukte op zijn route en Roland weet nog hoe hij als nieuwe inwoner van Deil niet echt gelukkig was dat hij nergens heen kon. Ze hadden toen nooit gedacht dat het evenement hun vrijwilligerswerk zou worden, vaak met het hele gezin in allerlei rollen eraan verbonden. Nieuwe vrijwilligers stonden klaar om mee te gaan doen, er waren vrijwilligers die door de afgelaste tochten in de coronatijd nog nooit een wandeling hadden meegemaakt. Redenen waarom het evenement gestopt is zijn bekend en niet terug te draaien. “Met perspectief hadden we de schouders eronder gezet, alleen dat was er vanwege allerlei omstandigheden helaas niet meer.”
‘Het was chaos’
De allereerste Bloesemtocht werd georganiseerd vanaf Landgoed Mariënwaerdt. Wijlen baron Frans van Verschuer en Robert Krol wilden geld ophalen voor het vervangen van het verouderde Rode Kruisgebouw in Geldermalsen. Een wandeltocht door de Betuwe, langs de bloesem leek hun een perfect idee. In een totaal andere tijd groeide het evenement als bijna vanzelf uit tot wat het op haar hoogtepunt was. Een landelijke wandeltocht, gedragen door inwoners, vrijwilligers, ondernemers, organisaties en wandelaars. Verenigingen zoals wandelvereniging Prinses Marijke werden bij het evenement betrokken. “Het was chaos, met duizenden wandelaars en verkeersopstoppingen maar direct een groot succes. Allemaal zonder vergunning toen nog”, vertellen de bestuursleden. Het vaste goede doel, het Nederlandse Rode Kruis, heeft nog altijd zijn naam verbonden aan het evenement.
Hulp van het leger
Ondersteuning kwam van de Koninklijke Landmacht met de bouw van bruggen over de Linge, leggen van wegenmatten en de bewaking bij de rustpunten, zodra deze waren opgebouwd. Er bleek een magische samenwerking te zijn ontstaan tussen de organisatie, landeigenaren, veiling Koninklijke Fruitmasters, vrijwilligers, sponsoren en anderen. “We groeiden organisch, alle factoren klopten”, zegt Hans als laatste voorzitter. Hij geeft aan dat het evenement qua opzet niet vaak veranderde; daarom was het voor de organisatie weliswaar hard werken, maar ook makkelijk om alles steeds weer uit de kast te halen. “Met de ondersteuning van veel en vaak jarenlang trouwe vrijwilligers konden we alles regelen.” De tiende editie was de enige tocht die tweemaal is georganiseerd. De eerste werd enkele dagen voor de startdatum geschrapt door mond - en klauwzeer. “Wat mij betreft was 2014 een topjaar, alles viel op zijn plaats”, zegt Roland.
Eerste tegenslag
In 2017 werd de organisatie verrast met een eerste tegenslag. De Landmacht kon niet langer het evenement ondersteunen en heeft dat voor de laatste keer gedaan in 2018. Door bezuinigingen moest Defensie zich terugtrekken. Zonder de hulp van het leger liepen de kosten enorm op. Veel sponsoren bleven trouw met het leveren van materiaal en diensten maar een kentering was ingezet. Vooral omdat het bestuur en de organisatie als hoofddoelstelling heeft het zoveel mogelijk geld ophalen voor het goede doel. Precies waarom de wandeltocht ooit in het leven is geroepen en dat is vastgelegd in de statuten van de stichting.
“Opbrengst kwam goed terecht, ook lokaal’
Dat het geld op veel plekken goed terecht kwam is ook nog steeds terug te zien, ook lokaal. Vijf procent van de netto-opbrengst werd in samenspraak met de vrijwilligers verdeeld over lokale initiatieven zoals dorpshuizen, verenigingen en verzorgingshuizen. In samenspraak met het Rode Kruis werden andere, landelijke, doelen gekozen. “Er rijden onder andere twee ambulances in Nederland met het opschrift van de Rode Kruis Bloesemtocht, zolang die rondrijden bestaan we nog”, stelt Roland. “We wilden graag aan de wandelaars, sponsors en vrijwilligers kunnen uitleggen naar welke concrete aansprekende doelen het geld heenging”, zegt Remco.
Veel om op terug te kijken
De bestuursleden kunnen eindeloos anekdotes oplepelen. Over de weersomstandigheden, nachtelijke omleidingen en vastgereden auto’s. Hans was postbode in Deil en Enspijk en baalde van de drukte op zijn route en Roland weet nog hoe hij als nieuwe inwoner van Deil niet echt gelukkig was dat hij nergens heen kon. Ze hadden toen nooit gedacht dat het evenement hun vrijwilligerswerk zou worden, vaak met het hele gezin in allerlei rollen eraan verbonden. Nieuwe vrijwilligers stonden klaar om mee te gaan doen, er waren vrijwilligers die door de afgelaste tochten in de coronatijd nog nooit een wandeling hadden meegemaakt. Redenen waarom het evenement gestopt is zijn bekend en niet terug te draaien. “Met perspectief hadden we de schouders eronder gezet, alleen dat was er vanwege allerlei omstandigheden helaas niet meer.”