Sappige en bijzondere verhalen uit Rumpt en Gellicum: Paul van Mook raakt nooit uitgeleerd over zijn twee liefdes langs de Linge
Bron: De Gelderlander van 08-02-2023
Precies vijftig jaar geleden schreef hij zijn eerste streekhistorische boek over onder meer de Lingedorpen Rumpt en Gellicum. Nu levert Paul van Mook zijn tiende boekwerk af. Het staat vol sappige en bijzondere verhalen, onder meer over oud-Rumptenaren als judolegende Anton Geesink en klompenmaker Johannes Reumerman. ,,Ik woon hier al mijn hele 80-jarige leven, maar uitgeleerd raak ik nooit.”
Schrijver Paul van Mook kan en wil niet kiezen tussen zijn twee grote geografische liefdes. ,,Ik ben 80 jaar geleden geboren in Rumpt en verhuisde 48 jaar geleden naar Gellicum. Ze zitten beide in mijn hart.” Het heeft geleid tot een nieuw, lijvig en geïllustreerd boekwerk: Het boek van Rumpt en Gellicum.
Anton Geesink
De oud-onderwijzer is begaan met de streekhistorie. ,,Ik breng heel wat tijd door in archieven. Het moet wel kloppen wat ik schrijf. Ik woon mijn hele leven al in Rumpt en Gellicum, maar ik duik nog steeds dingen op die ik niet wist. Het houdt mijn geest jong.”
Het boek is een schatkist vol dorpsverhalen. Zo komt judoka en oud-Rumptenaar Anton Geesink voorbij. De driemalig wereldkampioen, ook 21 keer Europees kampioen, hielp de familie Van Mook soms met zijn blote handen bij het hooien. Met diezelfde handen voedde hij de dorpsjeugd op nadat ze een ruit bij hem hadden ingegooid. De politie was niet nodig, Geesink zette de kwajongens met straffe hand weer op het juiste pad.
En er is ruim aandacht voor klompenmaker Johannes Reumerman, die elf kinderen naliet. De bijbelvaste Reumerman stond bekend om de spreuk ‘hier maakt men klompen sterk en glad, voor David en voor Goliath’. ,,Hij rust op de hervormde begraafplaats in Rumpt”, zegt Van Mook. ,,Opvallend vind ik wel dat al zijn elf kinderen zijn kerk, de Vergadering der Gelovigen, trouw zijn gebleven.”
Keil in Rumpt en Gellicum, kjel elders
Rumpt en Gellicum hebben veel overeenkomsten, aldus Van Mook. ,,Het dialect is vrijwel identiek, terwijl het iets afwijkt van bijvoorbeeld Deils, waar ze wat trager spreken. Een typisch Gellicums en Rumpts woord? Ik zou zeggen keil voor kerel, elders in de Betuwe zeggen ze vaak kjel. En bij ons heet een meisje mèske.”
Datzelfde dialect is geen toeval. Van Mook: ,,We deelden een voetbalclub – Linge Boys – en een school, die precies halverwege beide dorpen lag. En natuurlijk de ligging aan de Linge. Dus ja, Rumptenaren en Gellicummers kennen elkaar van jongs af aan. En we vieren samen de feesten. Er is toneel van Nut en Genoegen en muziekvereniging Voorwaarts uit Rumpt geeft tweemaal per jaar een concert in Gellicum.”
Meer katholieken in Gellicum
Natuurlijk zijn er ook verschillen. ,,Om te beginnen is Rumpt veel groter met 900 inwoners. Gellicum heeft er maar 350”, zegt Van Mook. ,,Rumpt heeft ook meer import dan Gellicum. Qua religie is Rumpt fiftyfifty met protestanten en katholieken, Gellicum telt meer katholieken. Gelukkig is de mooie katholieke kerk in Gellicum nog open, er is zo’n zesmaal per jaar een viering waar veel Gellicummers en Rumptenaren samenkomen.”
Brievenbus
Wat qua huizen opvalt in Gellicum: het dorp heeft bijna geen huurhuizen en vrijwel geen nieuwbouw, zegt Van Mook. ,,Toen ik 48 jaar geleden zei dat ik een huis wilde bouwen in Gellicum, lachten ze mij uit in het toenmalige gemeentehuis in Deil. Wie ging er nou bouwen in dat kleine dorpje? Er zijn na mij nog maar een paar handenvol huizen bijgekomen in Gellicum, dat van mijn vrouw en mij behoort nog tot de nieuwste.”
Maar wie er eenmaal woont, ‘weet hoe fijn het is’, klinkt het. ,,En we koesteren onze kerk, ons buurthuis en de ene brievenbus die we nog hebben.”
Het laatste boek?
Of dit boek het laatste is dat Van Mook schrijft? ,,Er zitten nog heel wat verhalen in mijn hoofd en in mijn archief. Ik vertel graag verhalen, maar ik laat het ook van mijn gezondheid afhangen. Nu eerst even uitrusten van dit boek.”
En daarna?
,,Zeg nooit nooit. Maar ik beloof niks.”
Het boek van Rumpt en Gellicum kost 32,50 euro en kent een oplage van 440 exemplaren. Het is onder meer te koop op 18 februari bij dorpshuis Albertine in Rumpt en 25 februari bij buurthuis de Heerlijckheyt in Gellicum, steeds van 15.00 tot 18.00 uur.
Schrijver Paul van Mook kan en wil niet kiezen tussen zijn twee grote geografische liefdes. ,,Ik ben 80 jaar geleden geboren in Rumpt en verhuisde 48 jaar geleden naar Gellicum. Ze zitten beide in mijn hart.” Het heeft geleid tot een nieuw, lijvig en geïllustreerd boekwerk: Het boek van Rumpt en Gellicum.
Anton Geesink
De oud-onderwijzer is begaan met de streekhistorie. ,,Ik breng heel wat tijd door in archieven. Het moet wel kloppen wat ik schrijf. Ik woon mijn hele leven al in Rumpt en Gellicum, maar ik duik nog steeds dingen op die ik niet wist. Het houdt mijn geest jong.”
Het boek is een schatkist vol dorpsverhalen. Zo komt judoka en oud-Rumptenaar Anton Geesink voorbij. De driemalig wereldkampioen, ook 21 keer Europees kampioen, hielp de familie Van Mook soms met zijn blote handen bij het hooien. Met diezelfde handen voedde hij de dorpsjeugd op nadat ze een ruit bij hem hadden ingegooid. De politie was niet nodig, Geesink zette de kwajongens met straffe hand weer op het juiste pad.
En er is ruim aandacht voor klompenmaker Johannes Reumerman, die elf kinderen naliet. De bijbelvaste Reumerman stond bekend om de spreuk ‘hier maakt men klompen sterk en glad, voor David en voor Goliath’. ,,Hij rust op de hervormde begraafplaats in Rumpt”, zegt Van Mook. ,,Opvallend vind ik wel dat al zijn elf kinderen zijn kerk, de Vergadering der Gelovigen, trouw zijn gebleven.”
Keil in Rumpt en Gellicum, kjel elders
Rumpt en Gellicum hebben veel overeenkomsten, aldus Van Mook. ,,Het dialect is vrijwel identiek, terwijl het iets afwijkt van bijvoorbeeld Deils, waar ze wat trager spreken. Een typisch Gellicums en Rumpts woord? Ik zou zeggen keil voor kerel, elders in de Betuwe zeggen ze vaak kjel. En bij ons heet een meisje mèske.”
Datzelfde dialect is geen toeval. Van Mook: ,,We deelden een voetbalclub – Linge Boys – en een school, die precies halverwege beide dorpen lag. En natuurlijk de ligging aan de Linge. Dus ja, Rumptenaren en Gellicummers kennen elkaar van jongs af aan. En we vieren samen de feesten. Er is toneel van Nut en Genoegen en muziekvereniging Voorwaarts uit Rumpt geeft tweemaal per jaar een concert in Gellicum.”
Meer katholieken in Gellicum
Natuurlijk zijn er ook verschillen. ,,Om te beginnen is Rumpt veel groter met 900 inwoners. Gellicum heeft er maar 350”, zegt Van Mook. ,,Rumpt heeft ook meer import dan Gellicum. Qua religie is Rumpt fiftyfifty met protestanten en katholieken, Gellicum telt meer katholieken. Gelukkig is de mooie katholieke kerk in Gellicum nog open, er is zo’n zesmaal per jaar een viering waar veel Gellicummers en Rumptenaren samenkomen.”
Brievenbus
Wat qua huizen opvalt in Gellicum: het dorp heeft bijna geen huurhuizen en vrijwel geen nieuwbouw, zegt Van Mook. ,,Toen ik 48 jaar geleden zei dat ik een huis wilde bouwen in Gellicum, lachten ze mij uit in het toenmalige gemeentehuis in Deil. Wie ging er nou bouwen in dat kleine dorpje? Er zijn na mij nog maar een paar handenvol huizen bijgekomen in Gellicum, dat van mijn vrouw en mij behoort nog tot de nieuwste.”
Maar wie er eenmaal woont, ‘weet hoe fijn het is’, klinkt het. ,,En we koesteren onze kerk, ons buurthuis en de ene brievenbus die we nog hebben.”
Het laatste boek?
Of dit boek het laatste is dat Van Mook schrijft? ,,Er zitten nog heel wat verhalen in mijn hoofd en in mijn archief. Ik vertel graag verhalen, maar ik laat het ook van mijn gezondheid afhangen. Nu eerst even uitrusten van dit boek.”
En daarna?
,,Zeg nooit nooit. Maar ik beloof niks.”
Het boek van Rumpt en Gellicum kost 32,50 euro en kent een oplage van 440 exemplaren. Het is onder meer te koop op 18 februari bij dorpshuis Albertine in Rumpt en 25 februari bij buurthuis de Heerlijckheyt in Gellicum, steeds van 15.00 tot 18.00 uur.