Opa Snoep, Piet Snoep, de snoepman en - flauw - ouwe snoeperd. Het zijn maar een paar voorbeelden van de roep- en bijnamen die Piet de Heer (72) de voorbijgaande decennia heeft vergaard.

De snoepverkoper uit Acquoy zwaait af, waarmee er ook een einde komt aan vijftig jaar dat vertrouwde gezicht op de weekmarkt in Geldermalsen. Nou ja, áchter de kraam dan.

,,Giechels, honingnoppen en piramides.” Zomaar een verzoek van een mevrouw aan de kraam in Geldermalsen. ,,En snoep voor moeder. Jij weet wel wat hè Piet?”

Natuurlijk weet Piet de Heer dat. Zoals hij dat van veel meer klanten weet. Maar binnenkort is dat afgelopen, 10 februari is de laatste dag. Dan zwaait De Heer, net een paar dagen 73, af na een kraamcarrière van zestig jaar waarvan een halve eeuw ook in Geldermalsen.

‘Voor mezelf beginnen zag ik wel zitten’
Het begon allemaal als jochie van 13, toen hij begon met werken in een koekkraam. ,,Ik zat op de ambachtsschool, was de klas uitgestuurd.” Op de markt raakte hij aan de klets met een marktkoopman. Eén dag helpen werden twee dagen, De Heer rolde het werkzame leven in. Maar ‘op mijn 18de werd ik te duur voor m'n baas’, memoreert hij. ,,Hij zei: je begint maar voor jezelf. Dat zag ik wel zitten.” Een roeping voor het leven was geboren, met koek en snoep en later snoep en chocolade.

Toch even vragen: is de verkoper zelf een beetje een snoeperd geweest? Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht. ,,Ik kon ’s ochtends om vijf uur rustig vier bonbons opeten. Nu minder.”

En of hij achter de kraam dan niet zijn eigen grootste klant was? ,,Dat was in het begin”, zegt zijn wederhelft Sophia Kroeze. ,,Je hebt geen tijd om te snoepen als het goed is”, zegt De Heer. Of in ieder geval weinig. ,,Je kunt niet met volle mond met klanten praten.”

Heel anders dan in een winkel
Verkopen op de markt is anders dan in een winkel, weet De Heer. En hij kan over beide meepraten. ,,Ik heb in 30 centimeter sneeuw gestaan, dat ik niet voelde of het één of twee tientjes waren.” Toen het op de markt wat minder ging, heeft hij ‘diploma's gehaald voor een winkel, ik heb bij Blokker en Marskramer stage gelopen'. Maar ‘toen begon het weer aan te trekken’ en bleef hij op zijn vertrouwde stek.

Maar waarom, als het hard en veel werken is en het weer soms bar en boos? ,,De klanten! In de winkel heb je daar geen binding mee”, is de stellige overtuiging van de snoepverkoper.

Hij verwijst naar zijn stageadressen: ,, Mensen vragen wat, je hebt het uitgelegd, ‘bedankt meneer’ en weg. Op de markt vertelt de klant van alles. Dat vader of moeder slecht ligt bijvoorbeeld.” Maar ook leuke dingen. Kroeze: ,,Ook over geboortes, iemand die zwanger is en er ineens met een baby staat.” Ze heeft ‘best veel met hem op de markt gestaan'. ,,De ene meer dan de andere, maar het is wel leuk. Het contact dat je hebt met mensen, je bent buiten. In een winkel is het tot aan de deur.”

‘Wilde al langer stoppen’
En dan valt nu het doek. ,,Ik wilde al langer stoppen, ik roep het al vijf jaar, maar vond nooit een opvolger”, zegt De Heer. Tot Marco Neumann zich meldde die de boel onder de noemer Bij Marco voortzet.

Als het op 10 februari stopt, is De Heer net een paar dagen 73 jaar oud. En dan? ,,En dan? Níét achter de geraniums.” Om te beginnen runt zijn wederhelft een chocolaterie waar hij kan meehelpen. Er is een tuin bij te houden en vaker jeu de boulen ziet hij ook wel zitten. En wat te denken van de Oekraïense vluchtelingen die in een chalet op het terrein wonen? ,,Boodschappen doen, even dit doen, even dat. En ze willen de Nederlandse taal leren.” En niet te vergeten de kleinkinderen, dertien stuks. ,,Als die langskomen, wil ik ze wat meer aandacht geven.”

Helpen op de markt
Maar geen De Heer meer op de markt, dat ziet zijn wederhelft niet gebeuren. ,,Hij zal niet van de markt wegblijven hoor, zo zal het niet zijn. Ik denk dat ie vandaag of morgen om vijf uur uit z’n bed vliegt, ineens naar Geldermalsen rijdt en daar een collega gaat helpen.”

,,Gezellig, even bijpraten”, vult De Heer aan, ,,gaan we nog een bakkie in het café doen om half acht en ga ik weer naar huis. Als ik hier straks binnen zit en ik kom er om half zeven uit, ga je hier pijn voelen en daar pijn. En nu voel ik niks.” Ofwel: bezig blijven is de kunst.