De Linge, door buitenstaanders liefkozend riviertje genoemd

Slingerend door een historisch landschap

Betuwse klei op de bodem

Langs dorpen met kerken

Door dezelfde buitenstaanders kerkjes genoemd

Weet de oude door weer en wind getekende Betuwenaar wel beter

De bloesem die verschijnt als een teken na de zondvloed

Zijn voorvaderen verdronken in een uiterwaard zonder horizon

Omgekomen na weer een mislukte oogst

Verscheurd in de niet genoemde schandvlekken van de geschiedenis

Over geloof en eeuwig bezit

Als verdediger van vruchtbare grond

Over de dijken ooit een barrière tegen het ogenschijnlijk kalme water

Fietst nu de buitenstaander niet achtervolgt door rampspoed

Aangetrokken door de uitbundige bloesem

De voorjaarszon op zijn rug

Rakelings langs de hoofdschuddende oude Betuwenaar

Starend in het grijze rustige water dat ooit ontembaar leek

Zijn sporen uit het verleden zwijgzaam uitgewist

Zodat de buitenstaander zonder schroom de omgeving kan romantiseren

Recreërend van al het moois genieten in het heden

Waarmee het verleden langzaam verdwijnt tussen de stenen van de dorpen

En in de klei langs de oever van de lange rivier die de Linge heet.