De eerste warme lentedag 2024 in Acquoy

Het wordt mooi weer, zei de weerman van de t.v. en hij kreeg gelijk. De nacht was al warm en ik kreeg ruzie met mijn dekbed die erg warm was. Daarom was ik vroeg op. Ik ontbeet en deed de was en deze kon buiten drogen, ik nam een douche en besloot daarna in de tuin wat te gaan werken. Het viel mij op dat in de vroege ochtend al veel mensen langskwamen. Lopend, op de fiets, met de auto en dat ging de hele dag door. Toen bedacht ik dat Acquoy tot de mooiste dorpen van Nederland behoort en ik begreep dat het toeristen waren die ik zag. Ik ging er eens voor zitten in mijn tuin en ik zag veel, veel mensen. Ik zag een paar treintjes van motoren die achter elkaar reden, ik zag vele auto's, dure auto’s sommigen met open dak, ik zag brommers, ook in een treintje en heel veel fietsers. In de loop van de dag kwamen daar wandelaars bij die voornamelijk over de Lingedijk liepen.

Ik woon recht tegenover de kerk en ik zag vele toeristen die halthielden bij het bordje bij de toren. Veel mensen kleden zich daar uit, ik bedoel dat ze dan een trui of een vest uit deden want het werd in de loop van de dag steeds warmer. Soms geven mensen elkaar een kus wanneer ze het bordje gelezen hadden. Ik weet niet waarom ze elkaar een kus geven want dat staat niet op het bordje, wel staat er dat mevrouw Pisa daar begraven ligt bij de toren en misschien kussen mensen elkaar omdat ze erbij bepaald worden dat ze nog leven en dat mevrouw Pisa dood is.

Er worden ook veel foto's gemaakt van de toren. Een aantal mensen gaat aan de kant van de weg staan en doen hun hand omhoog. Een ander staat dan te fotograferen. Ik begreep eerst niet waarom de hand omhoog moest maar op een bepaald moment begreep ik het. Kennelijk wilde men de indruk wekken op de foto dat men de toren tegenhield. De menselijke hybris op een foto.

Op zeker moment kwam er een glanzende, witte Mercedes aangereden met open dakje en twee bijpassende mensen in de auto. Hij stopte op de hoek Achterweg Prinses Beatrixstraat, twee paar handen kwamen boven de kap tevoorschijn met een telefoontje, een foto werd gemaakt en de auto reed weer verder. Dat was een snelle foto van een eerbiedwaardige eeuwenoude kerk, gemaakt door snelle mensen die even een rondje langs oude, schilderachtige dorpjes deden op een mooie dag in april.

Op de dijk ontstond een heuse file van fietsers omdat een bewoner zijn auto aan het leegladen was van de boodschappen die hij voor het weekeind had gedaan. De auto stond midden op de dijk en er kon maar een fietser per keer langs. Aan beide zijden van de auto stonden fietsers. Daar klonk serieus gemopper in de file die want kennelijk werd hun “het recht” ontnomen door te kunnen fietsen. Ik liep daar toevallig en drukte me tegen een muur aan om niet aangereden te worden door een boze fietser.

Ik zat op zeker moment uit te rusten op een stoel in mijn voortuin toen twee echtparen langsliepen. De man van het ene echtpaar riep naar me: “Wat een mooie tuin heeft u” en mijn dag, die al goed was, kreeg een extra gouden randje. Morgen is er weer een mooie dag en ik ben benieuwd wat die dag brengen zal.

Reacties: hermanuszweye@gmail.com